"Ik ken een vrouw" ging het dus. "De ene keer draagt ze haar prachtige gekleurde lange rok en hoofddoek in bijpassende kleur. De andere keer een strakke broek en een korte bloes, ook met een kleur hoofddoek die met het geheel overeenstemt. Later kwam ik ergens een foto van haar tegen waarop ze stond met haar haren los. En zelfs zag ik een keer een foto van haar in het zwembad. Ze droeg een bikini. Dat vind ik niet te rijmen. Wat vind jij?"
Oei, Dat is een lastige! Want nu wordt er om mijn oordeel gevraagd. En ik mag in geen geval oordelen, nooit en te nimmer. Dat vind ik. Of zal ik dan toch maar...? Nee, het is helemaal niet lastig. Natuurlijk is dat niet te rijmen. Maar ja, Ik heb toch ook de keuze gemaakt om niet meer mijn hoofd te bedekken? Het verschil is alleen denk ik, dat ik er niet mee wil spelen. Als je het voor het gemak een 'spel' mag noemen. Dan weer wel, dan weer niet. Inderdaad. Het is niet te rijmen. Fout dus. Die dame doet het niet goed. Maar zeg ik dat? "Ehm..." begon ik.
Natuurlijk kan ik iets wel goed of fout vinden. Maar ik ben de Alwetende niet. Ik vind dat bepaalde handelingen niet passen in mijn geloof. En wat ik hoor is strikt genomen niet de bedoeling. Maar kan ik anderen tegen die meetlat aanleggen? Ik vind dat ik dat niet mag. Dame in kwestie moet lekker haar eigen beslissingen nemen. Dat doe ik ook. Er is geen dwang in religie (2:256). Dus niet te rijmen? Ja en nee. Lekker duidelijk he?
Lastige vraag dus. Ik vind het leuk als iemand op die manier geinteresseerd is in mensen. En dan aan mij vraagt hoe het zit. Maar een antwoord? Ik heb meerdere antwoorden. Zal ik nog maar een keer...?
