Wie de schoen past...

Als klein meisje wil je toch alles roze, of...goud? Roze hartjes, roze haartierelantijntjes, gouden lokken, gouden medaillon, gouden appel. En als je groot bent, wil je dan nog steeds van alles in een roze kleur, of je wentelen in alles wat goud is? 

Foute schoenen. Wat zijn dat nou weer? Nou, ik zal je vertellen, hoewel dat nauwelijks uit te leggen is. Of schoenen 'goed' of 'fout' zijn, is een gevoel. Maar één ding is zeker. Schoenen zeggen veel over een persoon. Want eerlijk, of je altijd op naaldhakken loopt, altijd stevige ruige stappers draagt of eeuwige teenslippers aan hebt, bepaalt toch je loop, je houding en je kijk naar de wereld? Precies. Nou, en wat 'fout' of 'goed' is aan schoenen, dat bepaal je meestal zelf. Alhoewel...

Ik heb echt hele foute schoenen gekocht. Althans, dat kan eigenlijk niet. Want het zijn schoenen van het merk dat ik al 32 jaar draag. En dat is absoluut niet 'fout'. Ik was zo blij die eerste keer, ik weet het nog goed. Ik droeg kistjes uit de legerdump die minstens 3 maten te groot waren. En niet toegeven natuurlijk dat ze eigenlijk niet lekker zaten, zelfs niet aan mezelf. Maar eindelijk, eindelijk kwamen de Dr. Martens ook in mijn maat. Wie de schoen past, trekke hem aan.

Nu, 32 jaar later, draag ik ze nog steeds. Manlief heeft ze ook al een keer gehad. En dochterlief vond ze eerst maar stom, maar nu draagt ze niet anders. Je hebt ze tegenwoordig in allerlei modellen en kleuren. Deze week heb ik de stoute schoenen aangetrokken. Ik heb een kleur gekocht die eigenlijk echt 'fout' is. Want ze zijn van goud. Maar de schoen zelf, die is weer niet fout. Pfff het wordt nu wel ingewikkeld. 

De eerste reacties zijn al binnen en ik heb ze pas een paar uur gedragen. Het begon met het "afzichtelijk" van één van mijn gezinsleden. Een mevrouw sprak me lachend aan en zei: "Wat heeft u mooie schoenen aan". Ik zei tegen haar: "dank u wel." Toen ze bleef lachen vroeg ik: "Vindt u ze echt mooi, of maakt u een grapje? Dat mag best hoor!" Op de fiets zag ik verschillende mensen naar mijn schoenen staren. Een buurman zei dat hij ze mooier had gevonden als ze zilverkleurig waren geweest. 

Als klein meisje heb ik niet van gouden schoenen gedroomd. Maar nu heb ik dus gouden schoenen. Dat is zó fout, dat het er leuk van wordt. Stiekem hoop ik wel dat ze er snel versleten uit gaan zien...