maandag 23 maart 2015

We leven niet in Afrika

Stel je eens voor dat je niet hier in Nederland bent geboren, maar in Afrika. Hoe zou je het dan hebben? Kun je even gemakkelijk naar school of naar een dokter? Kun je daar kopen wat je hier allemaal in de winkels ziet liggen en heb je überhaupt wel iedere dag te eten? Wat dacht je van huisdieren? Als ik onze stevige kat zie denk ik vaak aan die arme katjes in Marokko...

"Wat als ik over twee jaar nóg geen baan heb gevonden?" Ik sprak de zorg, die toch bijna elke dag even in mijn hoofd komt, tegen hem uit. "We leven hier niet in Afrika." zei hij. Tsja, hij kan het weten. Zij moesten tenslotte met elf mensen uit één schaal eten, vechtend om het kleine stukje vlees dat in het midden lag. En je moest snél eten, anders bleef je met een lege maag achter. Zoveel monden... Als er al genoeg was op die dag. Want vaak was er minder dan een hele schaal vol eten. Het kon ook een stukje droog brood met thee zijn. Wat hebben wij dan voor zorgen? Werk zoeken?

Werk vinden. Er is meer werk dan er banen zijn. Het gaat om de inventiviteit die je inzet. Zo lees ik. Tsja. In Afrika zijn ze vaak wel inventiever met kleine dingen. We hebben hier te veel voorzieningen. Te veel spullen. Maar voor alles een oplossing. Zo zat ik onlangs nog buiten op het plein. Ik had net een nootje gegeten. Dat stukje...mijn tong kreeg het niet tussen mijn tanden vandaan. Irritant! "Ik moet een tandenstoker hebben, het maakt me gek" fluisterde ik mijn wederhelft in. "Dan pak je toch een tandenstoker van de grond?" "He bah, viespeuk!" zei ik. "Wacht, zo doen we het in Marokko." Hij pakte een klein takje van de grond, spoelde het af onder het groene gemeentefonteintje vlakbij en gaf het me. "Alsjeblieft, je tandenstoker." En waarom niet? Het stukje noot was in een seconde weg. "Zie je wel?" zei hij. 

We leven niet in Afrika. Hoe vaak heb ik in Marokko de kinderen niet blij gezien met een stukje speelgoed dat we zelf hadden afgedankt. Of heerlijk zien spelen met enkel een fles water of een bal die al bijna lek is. We kunnen inventiever worden. Twijgjes gebruiken als tandenstokers bijvoorbeeld. Er is vast nog veel meer. Zoeken hoeft niet. Vinden, daar gaat het om. Ook op het gebied van werk. We leven hier in Nederland.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten