Regelmatig word ik aangesproken door vrouwen op straat maar vooral in de supermarkt. Wil ik vertellen hoeveel dat en dat kost? Of de ingrdiënten wel halal zijn? Ik ben langer dan veel Marokkaanse vrouwen; wiil je alsjeblieft dat artikel van de bovenste plank paken. Geen vragen in het Nederlands, nee.
Het verbaast me soms dat er niet eerst heel goed naar mijn gezicht is gekeken. Maar nadat ik iets in het Marokkaans heb gezegd of na een bedankje en een godswens komen toch vaak de vragen. Of ik Nederlands ben. Getrouwd oh ja natuurlijk. Met een Marokaanse man ja dat dacht ik wel. Waar vandaan?
Het was donker toen ik van mijn werk naar huis fietste. Deze vrouw had zo te merken voor serieuzere zaken mijn hulp nodig. Een brief en een formulier in haar hand. Dochter was er niet om haar te helpen en ze wist niet wat ze moest doen, zei ze. Of ik even wilde lezen Allahyardi'ealik (waarvoor ik tevredenheid van onze Schepper zou krijgen) was haar wens.
Na mijn instructies en haar vele dankbetuigingen en wensen zei ze: "Habiba" (lieveling). Ik fietste vrolijk naar huis. Blij dat ik iemand kon helpen. Fijn dat iemand zulke mooie woorden gebruikte. Heerlijk dat 'zomaar' iemand op straat je 'lieveling' noemt. Op naar huis, naar mijn eigen 'Habiba's'.
Mooi verhaal...
BeantwoordenVerwijderen