Wat voelde ik me moe. Want ruim anderhalf uur op een stoel zitten kijken en lachen is vermoeiender dan buikspieroefeningen doen. De zaal was helemaal vol. Want Amhali was in the house. Met die woorden kwam hij zondag 29 december het podium op. Vijfde try-out van zijn nieuwste show in de Meervaart.
Ik was wel benieuwd of hij live net zo grappig zou zijn als op de buis. Dat was hij zeker, maar ook vermoeiender. Thuis is hij vast niet zo'n grapjas. Want zoals hij zelf zei: "de bakker bakt thuis niet".
Najib neemt het vaderschap serieus. Dat was de rode draad in zijn show. Die gebruikte hij om herinneringen op te halen over zijn eigen opvoeding. Maar niet voordat hij had verteld over het hondje dat zijn vrouw eerst had en waar hij steeds stiekem van af probeerde te komen.
Een meisje van 8 jaar oud zat in de zaal. Dus ik had mijn jongste kind ook mee kunnen nemen? Najib: "Dat mag helemaal niet! Ik ga grappen maken waar zelfs je moeder zich voor schaamt." Iemand in de zaal riep de naam van een geblondeerde politicus. Najib: "Daar wilde ik het niet over hebben vandaag" Maar wel: "We zouden woensdag discriminatiedag moeten maken. Een dag in de week waarop we allemaal los mogen gaan". En dat met alle mooie accentjes en stemmetjes nadoen om voor te doen hoe dat zou klinken.
Foto's maken in de zaal was verboden, helaas. En als je met Najib op de foto wilde moest je na de show wachten op een hele kleine kans. Naar huis dus maar. Volgende keer kijk ik graag weer naar Najib. Maar dan toch liever in mijn eigen huiskamer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten