Op de weg terug naar huis wachten voor de stroom vrouwen die veel later finishen dan je zelf hebt gedaan. Net of je zo'n snelle loper bent. Het voelt best stoer, terwijl het Niet waar is natuurlijk. Ik had gewoon het geluk dat ik in startvak #1 stond en dus met de eerste groep mocht starten.
Laat was het wel. Als vroege ochtendloper trek ik dat eigenlijk niet. Maar wie wil de kans om met 5.000 vrouwen door de stad en onder het Rijksmuseum door te lopen nou laten liggen? De altijd vroege slaper die ik ben voelt zich nu of ze een avond zwaar is wezen stappen. Letterlijk gezien is dat gewoon de waarheid, punt. Eigen schuld!
Volgend jaar weer zoiets? Daar moet ik nog even goed over nadenken. Het levert je wel een leuke herinnering op. En een mooi t-shirt. Vorig jaar knaloranje, dit jaar groen-turquoise. Mag ik alsjeblieft de kleur van volgend jaar bepalen? Ra ra welke wordt dat dan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten