Hoe kon dat nou dat ze haar excuses aanbood? En ik had nog wel zo duidelijk laten weten hoe leuk ik het vond wat ze had gezegd. Ze zei het zo openhartig en zo eerlijk. Had ik iets verkeerd gedaan in mijn communicatie? Was ik zelf niet eerlijk genoeg geweest?
Ik herinner mij iets wat ik al zo vaak heb gehoord. Een standaard opmerking die eigenlijk altijd wordt gebruikt als je weg wilt gaan wanneer je op bezoek bent geweest. Bij Nederlandse mensen zul je het niet horen. Maar bij Marokkanen wel. Het gaat zo van: "Het spijt ons als we iets hebben gedaan dat niet leuk was, of als we je gekwetst hebben". Alleen is die zin niet zo lang in het Marokkaans. Die telt slechts één woord. Kun je nagaan...
Zou je het zeggen als het zo was? Dat je gastvrouw of -heer iets gedaan heeft dat je niet leuk vindt of wat je gekwetst heeft? Nee toch? Waarom is het dan dat die vraag wordt gesteld? Toetsing? Om waardering vragen? Of gewoon als uiting dat je het allerbeste wilt doen voor diegene die op bezoek is geweest? Ik denk dat het om het laatste gaat. Ja, dat weet ik wel zeker.
Ze zei het dus alleen omdat ze zeker wilde weten dat het goed was. Dat ik niet boos was om wat ze had gezegd. Niet omdat ik zelf iets verkeerd had gecommuniceerd. Ik kon me onmogelijk gekwetst voelen. Want het was gewoon leuk en heel origineel. Niemand anders zei wat zeij had gezegd. En het was gewoon prima zoals het was!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten