Vermoord om het woord. Daar zijn geen woorden voor.

He bah, dacht ik vorige week. Het is tien jaar geleden dat hij werd vermoord. In mijn eigen stad nog wel, mijn Mokum. Als moslim in Mokum met de gelijknamige blog word ik dan toch geacht daar iets over te schrijven, of niet? Maar wat dan? Ik heb gewacht en gedacht. Want vermoord om het woord, daar zijn geen woorden voor...

Laat ik eerlijk zijn. Ik mocht hem niet. Zijn maniertjes niet, zijn geitenpraatjes ook noet. Mijn buurvrouw, die hem een keer ergens zag, zei me dat hij vrouwen met zijn ogen uitkleedt. Maar dat geeft niemand enig recht... Stop je oren en ogen lekker dicht, dat deed ik ook. Als de één het recht heeft te zeggen wat hij wil, heeft de ander de mogelijkheid ernaar te luisteren of zich af te wenden. Zo moeilijk is dat niet. Behalve één keer dat geitenhedoe heb ik er dan ook weinig 'last' van gehad. 

Ik weet nog heel goed waar ik was toen ik het nieuws hoorde. Het was op mijn werk en de radio stond aan. De collega tegenover mij herhaalde het en vervolgens waren we stil, heel stil. Tijdens die stilte dacht ik: "als het maar niet...als het maar geen moslim is die het gedaan heeft". Maar ja, zoals iedereen weet, het was wél een moslim. En ook nog eens een Marokkaan. Erger kon het volgens mij toen niet.

Mohammed B, zo heet hij. Ik geloof dat een groot deel van de Marokkanen in Nederland wel iemand kent met die naam. Wij ook. Alleen de persoon die wij kennen met die naam woont in Marokko. Mohammed uit Slotervaart, het stadsdeel aan de andere kant van het park. Het komt dan wel heel dichtbij als je wellicht die en die kent van wie de buurman die is en dat is de oom van. Of iets dergelijks. 

Mohammed, dat betekent 'De veel geprezene'. Dat is een naam, een titel meer, die krijg je niet, die moet je verdiend hebben. Vermoord je iemand, om wie of welk woord dan ook, verdien je die naam dan? Eigenlijk hoef ik er nu niet veel meer over te zeggen. Want vermoord om het woord, dat betekent dat je moet uitkijken wie of wat je ook bent. Dat vind ik nou het allerergste. Als er zoiets gebeurt moeten er daarna toch betere tijden aanbreken? Dan moet iedereen toch iets geleerd hebben? Nu lijkt het of er in en met die zin, dat woord en na tien jaar en zoveel dagen nog niets is veranderd...