Drie gezinsleden in één maand jarig, en dan nog kerst en oud en nieuw erbij, dat is toch één en al feest en gezelligheid? Ja hoor, het is goed. Maar nee, ik ben altijd blij als het eenmaal januari is. Om nog maar niet te spreken van wat het allemaal kost. Laten we gewoon doen zoals we altijd doen, zonder poespas, slingers, toeters en bellen. Zo heb ik het nou eenmaal het liefst. Hoewel het leuk is om cadeautjes te geven en die taartjes en die oliebol er wel in gaan...
"Ramadan doet mij een beetje denken aan kerst, maar dan een hele maand lang." Dat zei iemand die voor het eerst meedeed met het vasten in die maand. Die vergelijking vond ik wel leuk. Want het klopt dat je aan die maaltijden iedere avond een hoop werk hebt en het heel gezellig is. Net als met de kerst. Hoewel dat allemaal wel afhangt van je thuissituatie en de middelen die je hebt. Veel mensen op de wereld hebben dat allemaal niet.
In gedachten reis ik even naar Marokko. Mijn eerste keer daar tijdens de ramadan. 's ochtends wil ik brood kopen voor de kinderen die nog te klein zijn om te vasten. Geen brood te koop, dat kan pas 's middags, want het is ramadan. Ook als je als volwassene niet kunt vasten wegens menstruatie of ziekte, kun je niet openlijk gaan eten. Ter afsluiting van de maand zijn alle winkels gesloten. Alles is er helemaal op ingericht. Je doet gewoon mee, of je het wilt of niet.
Terug in Nederland. De maand van sinterklaas, kerst en oud en nieuw is hier al niet anders. Je krijgt een speculaaspop of chocoladeletter op je werk. Je hebt twee dagen vrij, daar heb je geen keuze in. Overal waar je gaat word je herinnerd aan inkopen doen en feest vieren. Op oudejaarsavond kun je niet vroeg naar bed als je wilt, omdat je niet kunt slapen van het geknal. Alles is er helemaal op ingericht. Je doet gewoon mee, of je het wilt of niet.
Hoe zat het nou met die achterliggende gedachte? Kwam dat niet ook met elkaar overeen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten